- Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny, który przymusowo wykonuje orzeczenia sądowe, głównie w sprawach o roszczenia pieniężne.
- Działa on wyłącznie na wniosek wierzyciela i na podstawie tzw. tytułu wykonawczego (np. wyroku sądu z klauzulą wykonalności).
- Egzekucja komornicza może obejmować zajęcie wynagrodzenia, rachunku bankowego, emerytury, a także ruchomości i nieruchomości.
- Prawo chroni dłużnika, wyłączając spod egzekucji m.in. kwotę minimalnego wynagrodzenia, świadczenia socjalne (800+) i podstawowe wyposażenie domu.
- Koszty egzekucji komorniczej co do zasady ponosi dłużnik, a ich wysokość (od 3% do 10% długu) jest ściśle określona w ustawie.
- Dłużnik ma prawo do obrony, m.in. poprzez wniesienie skargi na czynności komornika lub, w skrajnych przypadkach, ogłoszenie upadłości konsumenckiej.
- Ukrywanie majątku przed komornikiem jest przestępstwem, za które grozi odpowiedzialność karna, włącznie z pozbawieniem wolności.
- Kluczem do rozwiązania problemu jest kontakt z wierzycielem – zawarcie z nim ugody może doprowadzić do umorzenia postępowania egzekucyjnego.

Komornik Sądowy i Proces Egzekucji Komorniczej - co warto wiedzieć
Kim jest komornik sądowy i na jakiej podstawie działa?
Komornik sądowy to funkcjonariusz publiczny działający przy sądzie rejonowym, którego głównym zadaniem jest wykonywanie orzeczeń sądowych w drodze przymusu egzekucyjnego. Należy podkreślić, że komornik działa wyłącznie na wniosek wierzyciela i na podstawie tytułu wykonawczego. Nie jest on stroną sporu, a jedynie organem państwowym odpowiedzialnym za skuteczne i zgodne z prawem odzyskanie należności. Jego uprawnienia i obowiązki reguluje Ustawa o komornikach sądowych. Działania komornika są ostatecznym etapem dochodzenia zadłużenia, następującym po bezskutecznych próbach polubownych, które obejmuje windykacja.
Jak przebiega wszczęcie egzekucji komorniczej?
Postępowanie egzekucyjne nie rozpoczyna się z dnia na dzień. Musi być poprzedzone formalną ścieżką sądową. Cały proces wygląda następująco:
- Wierzyciel uzyskuje w sądzie tytuł egzekucyjny (np. prawomocny wyrok lub nakaz zapłaty).
- Sąd na wniosek wierzyciela nadaje tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności – od tego momentu dokument staje się tytułem wykonawczym.
- Wierzyciel składa do wybranego komornika wniosek o wszczęcie egzekucji, dołączając oryginał tytułu wykonawczego.
- Komornik wysyła do dłużnika listem poleconym zawiadomienie o wszczęciu egzekucji i wzywa go do dobrowolnej spłaty długu w terminie 7 dni.
- Po bezskutecznym upływie tego terminu, komornik przystępuje do przymusowych czynności egzekucyjnych.
Co może zająć komornik? Sposoby egzekucji
Komornik ma do dyspozycji szeroki wachlarz metod egzekwowania długu. Wybór konkretnego sposobu zależy od wniosku wierzyciela oraz od składników majątku posiadanych przez dłużnika.
Zajęcie wynagrodzenia za pracę
Przepisy o zajęciu komorniczym wynagrodzenia szczegółowo opisują obowiązujące zasady i limity potrąceń. To ważne, bo jest to najczęstszy sposób egzekucji. Komornik wysyła pismo do pracodawcy dłużnika, zobowiązując go do przekazywania części pensji na konto komornicze.
Zajęcie rachunku bankowego
Komornik może zablokować środki na koncie bankowym dłużnika. Bank jest zobowiązany przekazać mu kwoty do wysokości egzekwowanego długu, z poszanowaniem kwoty wolnej od zajęcia. Zajęcie komornicze na koncie to zagadnienie, które szczegółowo wyjaśnia m.in. zasady dotyczące kwoty wolnej od zajęcia.
Egzekucja z ruchomości i nieruchomości
W przypadku braku środków pieniężnych, komornik może zająć wartościowe przedmioty należące do dłużnika (np. samochód, sprzęt RTV), a w ostateczności także jego dom lub mieszkanie. Zajęte składniki majątku podlegają następnie sprzedaży w drodze publicznej licytacji komorniczej.
Czego komornik zająć nie może? Wyłączenia spod egzekucji
Prawo chroni dłużnika i jego rodzinę, gwarantując im minimum egzystencji – zapewnia pewne wyłączenia spod egzekucji komorniczej. Zakres takich zwolnień określa Kodeks postępowania cywilnego. Komornik nie może zająć m.in.:
- Kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (w przypadku długów niealimentacyjnych).
- Świadczeń socjalnych, takich jak 800+, świadczeń rodzinnych i pielęgnacyjnych.
- Alimentów otrzymywanych przez dłużnika na rzecz jego dzieci.
- Przedmiotów urządzenia domowego niezbędnych do codziennego funkcjonowania (np. lodówka, pralka, podstawowe meble).
- Narzędzi niezbędnych do osobistej pracy zarobkowej dłużnika.
Prawa i obowiązki dłużnika w postępowaniu egzekucyjnym
Dłużnik nie jest pozbawiony praw. Ma prawo do informacji o przebiegu postępowania, wglądu w akta sprawy oraz składania skarg na czynności komornika. Jego podstawowym obowiązkiem jest natomiast obowiązek udzielania komornikowi prawdziwych informacji o swoim majątku. Celowe ukrywanie majątku lub wyzbywanie się go w celu udaremnienia egzekucji to przestępstwo, za które grozi więzienie za długi.
Jak się bronić przed egzekucją komorniczą?
Dłużnik dysponuje kilkoma narzędziami prawnymi, które pozwalają na obronę swoich praw na różnych etapach postępowania.
- Sprzeciw od nakazu zapłaty: Można go wnieść na wczesnym etapie, tuż po otrzymaniu sądowego nakazu zapłaty, jeśli dłużnik kwestionuje istnienie lub wysokość długu.
- Skarga na czynności komornika: Przysługuje, jeśli dłużnik uważa, że komornik działa niezgodnie z prawem, np. zajął przedmioty wyłączone spod egzekucji.
- Powództwa przeciwegzekucyjne: Bardziej skomplikowane narzędzia prawne, np. w sytuacji, gdy po powstaniu tytułu wykonawczego dług został spłacony, a wierzyciel mimo to wszczął egzekucję.
- Upadłość konsumencka: Ostateczne rozwiązanie dla osób trwale niewypłacalnych. Jej ogłoszenie powoduje zawieszenie, a następnie umorzenie toczących się postępowań egzekucyjnych.
W skrajnych przypadkach, gdy egzekucja dotyczy opróżnienia lokalu, dłużnikowi przysługują prawa chroniące go przed bezdomnością w ramach procedury, jaką jest eksmisja komornicza.
Koszty egzekucji komorniczej – kto i ile płaci?
Wszystkie koszty postępowania egzekucyjnego ponosi dłużnik. Są one doliczane do egzekwowanej kwoty. Wysokość opłat komorniczych jest ściśle określona w Ustawie o kosztach komorniczych. Podstawowa opłata stosunkowa wynosi 10% wartości wyegzekwowanego długu. Stawka ta może być niższa (3% lub 5%) w przypadku dobrowolnej wpłaty przez dłużnika lub umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela.

Komentarze
Katarzyna
Czy opinia była przydatna?