Zajęcie komornicze wynagrodzenia 2025

Czym jest zajęcie komornicze wynagrodzenia?

Zajęcie komornicze wynagrodzenia to jeden z najczęstszych sposobów egzekucji, polegający na zobowiązaniu pracodawcy do przekazywania części pensji dłużnika bezpośrednio komornikowi. Jest to dla wierzyciela skuteczna metoda odzyskania zadłużenia, ponieważ odbywa się regularnie i jest w dużej mierze zautomatyzowana po stronie zakładu pracy. Komornik, działając na podstawie tytułu wykonawczego, nie zajmuje fizycznie pieniędzy, lecz wysyła do pracodawcy formalne zawiadomienie, które nakłada na niego konkretne obowiązki prawne.

Jak przebiega proces zajęcia wynagrodzenia?

Proces jest sformalizowany i nie wymaga aktywnego udziału dłużnika. Inicjatywa leży po stronie wierzyciela i komornika.

1. Wierzyciel składa do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji z wynagrodzenia za pracę.
2. Komornik wysyła do pracodawcy dłużnika "Zawiadomienie o zajęciu wynagrodzenia", wzywając go do dokonywania potrąceń.
3. Jednocześnie komornik informuje dłużnika o dokonaniu zajęcia.
4. Pracodawca ma obowiązek w ciągu 7 dni udzielić komornikowi szczegółowych informacji o dochodach pracownika.
5. Od najbliższego terminu płatności pracodawca oblicza należną do potrącenia kwotę, wypłaca pracownikowi część pensji wolną od zajęcia, a pozostałą sumę przelewa na konto komornika.
6. Proces jest kontynuowany co miesiąc aż do całkowitej spłaty długu wraz z kosztami egzekucyjnymi.

Ile komornik może zająć z pensji? Limity i kwota wolna 2025

Wysokość potrącenia zależy od rodzaju długu i jest ściśle ograniczona przez Kodeks pracy, aby zapewnić dłużnikowi środki do życia. W 2025 roku, przy prognozowanym minimalnym wynagrodzeniu na poziomie 4666 zł brutto, wolna od potrąceń jest kwota równa minimalnemu wynagrodzeniu za pracę netto, czyli 3 499,50 zł. Limity potrąceń wynoszą:

• Do 50% wynagrodzenia netto – w przypadku egzekucji świadczeń innych niż alimentacyjne.
• Do 60% wynagrodzenia netto – w przypadku egzekucji świadczeń alimentacyjnych. W tym przypadku nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia w wysokości płacy minimalnej.

Zajęcie wynagrodzenia a rodzaj umowy – kluczowe różnice

Przepisy ochronne dotyczące kwoty wolnej i limitów potrąceň stosuje się w pełni tylko do umowy o pracę. W przypadku umów cywilnoprawnych sytuacja dłużnika jest znacznie trudniejsza.

Umowa o pracę

Dłużnik jest najsilniej chroniony. Obowiązuje zarówno maksymalny procent potrącenia (50% lub 60%), jak i kwota wolna od zajęcia w wysokości minimalnego wynagrodzenia netto (dla długów niealimentacyjnych).

Umowa zlecenia

Jeżeli wynagrodzenie z umowy zlecenia ma charakter świadczenia powtarzającego się (np. wypłacane co miesiąc) i stanowi jedyne lub główne źródło dochodu dłużnika, stosuje się do niego przepisy ochronne jak przy umowie o pracę. Jeśli jednak jest to świadczenie jednorazowe, podlega zajęciu w 100%.

Umowa o dzieło

Wynagrodzenie z umowy o dzieło podlega zajęciu w całości (100%). Nie stosuje się do niego żadnych limitów potrąceń ani kwoty wolnej od zajęcia. Jest traktowane przez komornika jako "inna wierzytelność", a nie wynagrodzenie za pracę.

Obowiązki pracodawcy w związku z zajęciem komorniczym

Pracodawca, który otrzyma zawiadomienie o zajęciu, staje się kluczowym uczestnikiem postępowania i ma szereg obowiązków. Przede wszystkim musi dokonywać potrąceń i przekazywać je komornikowi. Ponadto jest zobowiązany do informowania komornika o wszelkich zmianach, np. o rozwiązaniu umowy z pracownikiem. W świadectwie pracy musi umieścić wzmiankę o zajęciu komorniczym. Za niewykonanie tych obowiązków komornik może nałożyć na pracodawcę grzywnę do 5000 zł.