Zwolnienie spod egzekucji komorniczej, czyli jak chronić naszą własność

Czym jest powództwo o zwolnienie spod egzekucji?

Powództwo o zwolnienie spod egzekucji (nazywane też powództwem ekscydencyjnym lub interwencyjnym) to środek prawny przysługujący osobie trzeciej, której prawo zostało naruszone przez zajęcie jej majątku w toku egzekucji długu innej osoby. W praktyce komornik, prowadząc egzekucję, może zająć ruchomości znajdujące się we władaniu dłużnika (np. w jego mieszkaniu), zakładając, że należą one do niego. Jeśli zajęty przedmiot (np. samochód, laptop, meble) jest w rzeczywistości własnością kogoś innego (np. współlokatora, członka rodziny, pracodawcy), właściciel ten może dochodzić jego zwolnienia właśnie za pomocą tego powództwa.

Kto i kiedy może wystąpić z powództwem?

Uprawnionym do złożenia pozwu jest wyłącznie osoba trzecia, której prawo własności do zajętej rzeczy zostało naruszone. Nie może go złożyć sam dłużnik – jemu przysługują inne środki obrony. Pozew należy wnieść w terminie jednego miesiąca od dnia dowiedzenia się o naruszeniu prawa, czyli od momentu, w którym właściciel powziął informację o zajęciu jego własności. Przekroczenie tego terminu skutkuje odrzuceniem pozwu i utratą możliwości odzyskania mienia na tej drodze.

Zwolnienie spod egzekucji a skarga na czynności komornika – kluczowa różnica

Te dwa środki prawne są często mylone, ale służą zupełnie innym celom i są przeznaczone dla innych podmiotów. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe.

• Powództwo o zwolnienie spod egzekucji: Wnosi je osoba trzecia. Kwestionuje ono prawo własności do zajętej rzeczy (rzecz nie należy do dłużnika).
• Skarga na czynności komornika: Wnosi ją dłużnik lub inna strona postępowania. Kwestionuje ona legalność lub prawidłowość proceduralną działania komornika (np. zajęcie przedmiotu ustawowo wyłączonego spod egzekucji, błędy w wycenie).

Jak napisać i złożyć pozew o zwolnienie spod egzekucji?

Pozew jest pismem procesowym, które inicjuje formalne postępowanie sądowe. Musi on spełniać określone wymogi formalne, aby został przyjęty przez sąd.

Strony postępowania i właściwość sądu

Pozew należy złożyć w sądzie rejonowym, w którego okręgu prowadzona jest egzekucja. Co bardzo istotne, powództwo wnosi osoba trzecia (właściciel), a pozwanym jest wierzyciel, na rzecz którego prowadzona jest egzekucja. Dłużnik i komornik nie są stronami w tym procesie, choć dłużnik może być wezwany do udziału w sprawie.

Niezbędne elementy pozwu

Pozew musi zawierać:

• Dane powoda (osoby trzeciej) i pozwanego (wierzyciela).
• Sygnaturę akt sprawy komorniczej.
• Dokładne oznaczenie zajętego przedmiotu lub prawa, którego zwolnienia się domagamy.
• Wartość przedmiotu sporu (wartość zajętej rzeczy).
• Żądanie zwolnienia przedmiotu spod egzekucji.
• Szczegółowe uzasadnienie, w którym należy opisać okoliczności zajęcia.
• Dowody potwierdzające prawo własności do zajętej rzeczy (np. umowa kupna, faktura, umowa darowizny, dowód rejestracyjny).

Co podlega ochronie i jakie są skutki powództwa?

Ochronie w drodze tego powództwa podlegają wszelkie prawa majątkowe osoby trzeciej, które zostały naruszone przez egzekucję długu innej osoby. Mogą to być ruchomości, nieruchomości, wierzytelności, udziały w spółkach czy środki na rachunku bankowym. Skuteczne wniesienie powództwa i uzyskanie korzystnego wyroku prowadzi do zwolnienia zajętego przedmiotu. Oznacza to, że komornik nie może go sprzedać w drodze licytacji komorniczej, a przedmiot wraca do prawowitego właściciela.